davranış ne demek?

Davranış, bir organizmanın içsel ve dışsal uyaranlara karşı gösterdiği tepkilerin bütünüdür. Bu tepkiler, bilinçli veya bilinçsiz, basit reflekslerden karmaşık eylemlere kadar geniş bir yelpazede olabilir. Davranış, genetik yatkınlık, öğrenme, deneyimler ve çevresel faktörlerin karmaşık bir etkileşimi sonucu ortaya çıkar.

Davranışın incelenmesi, psikoloji, etoloji, sosyoloji ve antropoloji gibi farklı disiplinler tarafından farklı açılardan ele alınır.

Davranışın temel unsurları şunlardır:

• Uyaran: Organizmayı harekete geçiren içsel veya dışsal faktörlerdir. Örneğin, açlık (içsel) veya yüksek ses (dışsal) birer uyarandır.
• Tepki: Uyaranlara karşı verilen fizyolojik veya psikolojik yanıtlardır. Örneğin, yemek yeme (fizyolojik) veya korkma (psikolojik) birer tepkidir.
• Öğrenme: Deneyimler sonucu davranışta meydana gelen kalıcı değişikliklerdir. Öğrenme, davranışın adaptif (uyum sağlayıcı) olmasını sağlar.
• Motivasyon: Davranışı yönlendiren içsel güçlerdir. Motivasyon, bir hedefe ulaşma isteği veya bir ihtiyaçtan kaynaklanabilir.

Davranışın farklı türleri vardır:

• Doğuştan Gelen Davranışlar: Genetik olarak belirlenmiş ve öğrenme gerektirmeyen davranışlardır. Refleksler ve içgüdüler bu kategoriye girer.
• Öğrenilmiş Davranışlar: Deneyimler sonucu kazanılan davranışlardır. Alışkanlıklar, koşullanma yoluyla öğrenilen davranışlar ve problem çözme yeteneği bu kategoriye girer.
• Sosyal Davranışlar: Diğer bireylerle etkileşim sonucu ortaya çıkan davranışlardır. İşbirliği, rekabet ve iletişim bu kategoriye girer.
• Anormal Davranışlar: Toplumun normlarına veya bireyin kendi iyilik haline aykırı davranışlardır. Anormal%20davranışlar genellikle psikolojik sorunların belirtisi olabilir.

Davranışın anlaşılması ve değiştirilmesi, psikoterapi, eğitim ve sosyal politikaların temelini oluşturur. Davranış analizi, pazarlama ve insan kaynakları gibi alanlarda da önemli bir araçtır.