çağlayancerit ne demek?

Çağlayancerit, Kahramanmaraş ilinin Akdeniz Bölgesi'nde kalan bir ilçesidir.

Çağlayancerit cevizi, Türk Patent Enstitüsü'ne coğrafi işaret başvurusu yapılarak koruma altına alınmıştır.

Çağlayancerit'in rakımı 1150 metre, yüzölçümü 642 km²'dir.

Tarihçe

Daha önceleri köy olan Çağlayancerit, 24 Nisan 1985'te belediye statüsü alarak beldeye dönüştü.¹

Coğrafi yapı

Çağlayancerit ilçesi coğrafi olarak Akdeniz bölgesi sınırları içindedir. Kuzeyinde Nurhak, doğusunda Adıyaman ili Gölbaşı ilçesi, güneyinde Pazarcık, batısında ise Kahramanmaraş ili Merkez ilçesi bulunmaktadır. İlçenin merkez rakımı 1150 metredir. İlçede Akdeniz iklimiyle karasal iklim arasında geçiş özelliği taşıyan iklim tipi hakimdir. Yaz mevsimi sıcak ve kurak kış ve mevsimi soğuk ve kar yağışlı, baharlar ise ılık ve yağışlıdır.

İlçe merkezi kuzeyde Engizek Dağları, güneyinde ise Öksüz Dağı ile çevrili bir vadide kurulmuştur. Köyler genelde dağlık arazide kurulmuş olup, Düzbağ ve Bozlar beldeleri çevresi genelde düzlüktür. İlçede ekilebilir arazi sınırlı olup, dağlık alanların yüksek kesimlerinde orman alanları mevcuttur.

Çağlayancerit'in cevizi meşhurdur. "Çağlayancerit Cevizi" Türk Patent Enstitüsü'ne Coğrafi İşaret Başvurusu yapılarak koruma altına alındı. Çağlayancerit Cevizi' Coğrafi İşaret başvuruları ilanı 13 Kasım 2012 Salı tarihli 28466 sayılı Resmi Gazete'de yayınlandı.

Çağlayancerit Cevizi, Kahramanmaraş İli’nin Çağlayancerit İlçesi’nin yerli çeşidi olup; dolgun gövdeli, ekstra irilikte, açık sarı iç renginde, yumuşak yapılı ve kolay kırılarak içi tüm olarak çıkarılabilen, antraknoza ve iç kurduna dayanıklı cevizdir. Erkek ve dişi çiçek oluşum zamanları birbirine yakın olduğundan meyve verimi yüksektir.

İlçenin yüzölçümü 642 km²'dir. Bu yüzölçümünün 10.396 hektarı (%16) tarım alanı, 23.566 hektarı (%37) orman ve fundalık, 27.677 hektarı (%38) çayır ve mera, 5.561 hektarı (%9) ise tarım dışı arazidir.

İlçe sınırları içerisinde toplam orman alanı 18.961,5 hektardır. Bu orman alanlarından 1.902,5 hektarı normal koru sahası, 3.676 hektarı normal baltalık sahası, 13.383 hektarı ise çok bozuk koru sahasıdır. Ormanlarda bulunan ağaç türleri ise meşe, sedir, çınar, karaçam ve kızılçamdır. İlçenin Engizek Dağları kesiminde yüksek alanlarda yaylak ve otlaklar bulunmaktadır. İlçe sınırları içinden Göksu ve Aksu çayları geçmekte olup, sulanabilir araziler bakımından bu su kaynakları önem taşımaktadır.

İlçe, Muhsin Yazıcıoğlu'nun vefatından önce son olarak uğradığı yer olarak hatırlanmaktadır.