Sırpça, Güney Slav dilleri ailesine ait bir dildir ve özellikle Sırbistan, Bosna-Hersek, Karadağ ve Hırvatistan'da konuşulur. Sırpça, Hırvatça, Boşnakça ve Karadağca ile birlikte Sırp-Hırvatça dilinin standart varyantlarından biridir. Bu diller arasındaki temel farklar, telaffuz, sözcük seçimi ve bazı dilbilgisel özelliklerde ortaya çıkar.
Alfabe: Sırpça, Kiril ve Latin olmak üzere iki alfabe kullanır. Kiril alfabesi daha yaygın olarak kullanılırken, Latin alfabesi de resmi olarak kabul edilmektedir.
Dilbilgisi: Sırpça, karmaşık bir dilbilgisine sahiptir. İsimler ve sıfatlar yedi farklı hal (durum) alabilirler: nominatif, genitif, datif, akuzatif, vokatif, instrumental ve lokatif. Fiiller ise zaman, kip, şahıs ve sayıya göre çekimlenirler.
Telaffuz: Sırpçada her harf genellikle tek bir sesi temsil eder ve telaffuz kuralları oldukça düzenlidir.
Konuşulan Bölgeler:
Sırpça öğrenmek, bölgedeki diğer Slav dillerini anlamayı kolaylaştırabilir ve Balkan kültürüne daha derinlemesine bir bakış açısı sunabilir.