nakşibendi ne demek?

Nakşibendilik Hakkında Bilgi

Nakşibendilik, İslam dünyasında yaygın olan önemli bir Sünni tarikatıdır. Kökenleri 14. yüzyıla kadar uzanır ve kurucusu Bahaddin Nakşibend olarak kabul edilir. Nakşibendilik, "sessiz zikir" olarak bilinen hafi zikir yöntemini benimsemesiyle diğer tarikatlardan ayrılır.

Temel İlkeleri ve Öğretileri:

  • Huşyar der dem (Her nefeste uyanık olmak): Allah'ı her an hatırlamak ve gafletten uzak durmak.
  • Nazar ber kadem (Ayağına bakmak): Nereye gittiğine dikkat etmek, kötü yollardan sakınmak.
  • Sefer der vatan (Vatanda sefer etmek): İçsel bir yolculuğa çıkarak manevi olgunluğa erişmek.
  • Halvet der encümen (Halk içinde yalnız olmak): Toplum içinde bulunurken bile Allah'ı unutmamak ve kalbi dünyaya bağlamamak.
  • Yad-kerd (Zikretmek): Sürekli olarak Allah'ı anmak.
  • Baz-geşt (Dönmek): Hatalardan dönerek tövbe etmek.
  • Nigeh-daşt (Gözetmek): Kalbi kötü düşüncelerden korumak.
  • Yad-daşt (Hatırlamak): Ölümü ve ahireti hatırlamak.
  • Vukuf-i adedi (Sayılara dikkat etmek): Zikir sırasında sayıları kontrol ederek dikkati toplamak.
  • Vukuf-i kalbi (Kalbe dikkat etmek): Kalbin Allah'la bağlantısını sürdürmek.

Yaygın Olduğu Bölgeler:

Nakşibendilik, Orta Asya'dan başlayarak Türkiye, Hindistan, Endonezya, Mısır ve Balkanlar gibi geniş bir coğrafyaya yayılmıştır. Günümüzde de dünya genelinde birçok takipçisi bulunmaktadır.

Önemli Şahsiyetler:

Nakşibendilik, İslam tasavvufunun önemli bir kolu olarak, bireyin manevi gelişimine ve Allah'a yakınlaşmasına odaklanır. Sessiz zikir, nefis terbiyesi ve dünya hayatına aşırı bağlanmamak gibi prensipler, Nakşibendi öğretilerinin temelini oluşturur.