naksibenditarikati ne demek?

Nakşibendilik

Nakşibendilik, İslam dünyasında yaygın olan önemli bir tasavvuf tarikatıdır. Kökenleri 14. yüzyıla kadar uzanır ve kurucusu Bahaddin Nakşbend Buhârî olarak kabul edilir.

Temel İlkeler ve Özellikler:

• Sünni İslam anlayışına bağlıdır.
• Sessiz Zikir (Hafi Zikir): Nakşibendiliğin en belirgin özelliklerinden biridir. Allah'ı içten, sessizce anmayı esas alır.
• "Huş Der-Dem" (Her Nefeste Uyanık Olmak): Her an Allah'ın huzurunda olduğunun bilincinde olmayı vurgular.
• "Sefer Der-Vatan" (Vatanda Yolculuk): Kendi iç dünyasına yolculuk ederek nefsini terbiye etmeyi amaçlar.
• "Halvet Der-Encümen" (Kalabalıkta Yalnızlık): Dış dünyayla meşgul olurken kalben Allah'la birlikte olmayı ifade eder.
• Şeriata Sıkı Bağlılık: Nakşibendîler, İslam'ın temel kurallarına ve ibadetlerine titizlikle uyarlar. Şeriat
• Mürşid-Mürit İlişkisi: Tarikatta ilerlemek için bir mürşid rehberliğine ihtiyaç duyulur. Mürit

Yayılımı:

Nakşibendilik, Orta Asya'dan başlayarak İslam dünyasının birçok bölgesine yayılmıştır. Özellikle Türkiye, Hindistan, Pakistan, Endonezya ve Balkanlar'da önemli bir etkiye sahiptir.

Kolları:

Zaman içinde farklı coğrafyalarda farklı Nakşibendî kolları ortaya çıkmıştır. Bunlardan bazıları şunlardır:

• Halidîlik: Mevlana Halid-i Bağdadi tarafından kurulan ve özellikle Kürtler arasında yaygın olan bir Nakşibendî koludur.
• İmami Rabbani Kolu: İmam-ı Rabbani'nin görüşlerini benimseyen bir Nakşibendî koludur.

Nakşibendilik, İslam düşüncesine ve tasavvuf literatürüne önemli katkılarda bulunmuş, birçok alim ve düşünür yetiştirmiştir. Günümüzde de varlığını sürdüren ve takipçileri olan bir tarikat olmaya devam etmektedir.