İnfinitiv (Mastar)
İnfinitiv (mastar), fiillerin çekimlenmemiş, temel halidir. İngilizcede genellikle "to" edatıyla kullanılır (örneğin, "to go", "to eat"). Türkçede ise "-mek" veya "-mak" ekleriyle oluşturulur (örneğin, gitmek, yemek). İnfinitivler cümle içerisinde isim, sıfat veya zarf gibi farklı görevlerde kullanılabilirler.
İnfinitivlerin Kullanım Alanları:
- İsim Görevi: Cümlenin öznesi, nesnesi veya tümleci olabilirler.
- Örnek: "Okumak güzeldir." (Özne)
- Örnek: "Kitap okumayı severim." (Nesne)
- Sıfat Görevi: Bir ismi niteleyebilirler.
- Örnek: "Yazılacak çok ödevim var." (Hangi ödev? Yazılacak ödev)
- Zarf Görevi: Fiilin anlamını belirtebilirler (amaç, sebep, sonuç vb.).
- Örnek: "Dinlenmek için geldim." (Amaç)
İnfinitiv Çeşitleri:
İnfinitivler, basit, olumlu, olumsuz, soru, geçişli, geçişsiz gibi çeşitli şekillerde olabilirler.
- Basit İnfinitiv: Fiilin temel halidir. (gitmek, gelmek)
- Olumlu İnfinitiv: Fiilin olumlu halidir. (yapmak, sevmek)
- Olumsuz İnfinitiv: Fiilin olumsuz halidir. (yapmamak, sevmemek)
İngilizcede İnfinitiv (Infinitive)
İngilizcede "to" + fiil şeklinde kullanılır.
- Örnek: to be, to see, to run
İngilizcede bazı fiillerden sonra "to" almadan kullanılan "bare infinitive" (yalın mastar) yapıları da vardır (örneğin, modal verbs - can, should, must -'den sonra).
Önemli Notlar:
- İnfinitivler, zaman veya şahıs belirtmezler.
- Cümledeki görevine göre farklı anlamlar kazanabilirler.
- Türkçe ve İngilizcede farklı şekillerde oluşturulurlar.
İlgili Kavramlar: