İşte I2C Master hakkında kapsamlı bir bilgi içeren Markdown formatında bir makale:
I2C (Inter-Integrated Circuit), entegre devreler arasında kısa mesafelerde, düşük hızlı, iki yönlü, seri iletişim sağlayan bir iletişim protokolüdür. I2C, özellikle gömülü sistemlerde sensörler, hafızalar, gerçek zamanlı saatler (RTC'ler) ve diğer çevre birimleri ile iletişim kurmak için yaygın olarak kullanılır.
I2C protokolü, Philips tarafından 1980'lerde geliştirilmiştir ve günümüzde hala yaygın olarak kullanılmaktadır. Basitliği ve esnekliği sayesinde, çeşitli uygulamalarda tercih edilen bir iletişim protokolü haline gelmiştir. Bu makale, I2C protokolünün master cihaz rolüne odaklanarak, master cihazın görevlerini, tasarımını ve uygulama örneklerini ayrıntılı olarak inceleyecektir.
I2C bus'ında iki tür cihaz bulunur:
I2C bus'ı, iki hat üzerinden iletişim kurar:
Her iki hat da genellikle bir pull-up direnci ile VCC'ye bağlanır. Bu, hatların varsayılan olarak yüksek seviyede (lojik 1) kalmasını sağlar. Cihazlar, hatları aşağı çekerek (lojik 0) iletişim kurarlar.
I2C protokolünde her slave cihazın benzersiz bir adresi vardır. Master cihaz, iletişim kurmak istediği slave'ın adresini göndererek iletişimi başlatır. I2C adresleri genellikle 7 bit veya 10 bit uzunluğunda olabilir. 7 bit adresleme daha yaygın olarak kullanılır.
I2C master cihazının temel görevleri şunlardır:
I2C iletişimi, master cihaz tarafından başlatılır ve durdurulur.
Master cihaz, iletişim kurmak istediği slave'ın adresini, başlatma durumundan sonra gönderir. Adresin son bit'i, veri transferinin yönünü (okuma veya yazma) belirtir.
Adresleme tamamlandıktan sonra, master cihaz ve slave arasında veri transferi başlar. Veri, 8 bitlik baytlar halinde gönderilir. Her baytın ardından, alıcı cihaz (master veya slave) bir onay (ACK) veya onaylamama (NACK) biti gönderir.
I2C master cihazı hem donanım hem de yazılım bileşenlerini içerir.
I2C master arayüzü genellikle bir mikrodenetleyici (MCU) veya FPGA içinde yer alır. Donanım, SDA ve SCL hatlarını kontrol etmek için gerekli pinlere ve dahili I2C kontrolcüsüne sahip olmalıdır. Pull-up dirençleri de donanım tasarımının önemli bir parçasıdır.
I2C master yazılımı, aşağıdaki işlevleri gerçekleştirmelidir:
Yazılım, genellikle I2C protokolünün karmaşıklığını gizleyen ve daha yüksek seviyeli bir arayüz sağlayan bir sürücü (driver) aracılığıyla uygulanır.
I2C master, çok çeşitli uygulamalarda kullanılır. Bazı örnekler şunlardır:
Avantajları:
Dezavantajları:
I2C protokolü, özellikle gömülü sistemlerde, basit, esnek ve yaygın olarak kullanılan bir iletişim protokolüdür. I2C master cihazı, iletişimi başlatan ve kontrol eden önemli bir role sahiptir. Bu makalede, I2C master'ın görevleri, tasarımı ve uygulama örnekleri ayrıntılı olarak incelenmiştir. I2C protokolünün anlaşılması, gömülü sistem geliştiricileri için önemlidir ve bu makale, bu anlayışı geliştirmeye katkıda bulunmayı amaçlamaktadır.
Bu makale, I2C Master hakkında kapsamlı bir genel bakış sunmaktadır. Umarım faydalı olmuştur.