Gözlem yoluyla öğrenme, bir bireyin başka birinin davranışlarını gözlemleyerek ve taklit ederek yeni davranışlar, bilgiler ve tutumlar kazanması sürecidir. Albert Bandura'nın Sosyal Öğrenme Kuramı'nın temelini oluşturur. Bu öğrenme türü, doğrudan deneyimleme veya pekiştirme olmaksızın gerçekleşebilir.
Gözlem yoluyla öğrenme aşağıdaki temel süreçleri içerir:
Gözlem yoluyla öğrenme, model alma, taklit ve öz-yeterlik gibi kavramlarla yakından ilişkilidir. Özellikle, modelin özellikleri (örneğin, statüsü, güvenilirliği) gözlemcinin davranışı taklit etme olasılığını etkiler. Gözlem yoluyla öğrenme, hem olumlu (örneğin, yeni beceriler öğrenme) hem de olumsuz (örneğin, agresif davranışları öğrenme) davranışların kazanılmasında rol oynayabilir.