Hund kuralı, atom fiziğinde, bir atomun veya iyonun temel hal elektronik konfigürasyonunu tahmin etmek için kullanılan bir dizi kuraldır. Özellikle, aynı enerjiye sahip (dejenere) orbitallerin dolumuyla ilgilidir.
Hund kuralı temelde üç prensipten oluşur:
Maksimum Spin Çokluğu: Bir alt kabuktaki orbitaller, önce her bir orbitale bir elektron yerleştirilerek (aynı spinle) teker teker doldurulur. Bu, toplam spin çokluğunu maksimize eder. Bunun nedeni, aynı spine sahip elektronların uzaysal olarak birbirinden uzak durma eğiliminde olmalarıdır, bu da elektron-elektron itmesini azaltır ve daha kararlı bir durum oluşturur. Bu konuyla alakalı Spin Çokluğu sayfasına bakılabilir.
Maksimum Açısal Momentum: Maksimum spin çokluğu elde edildikten sonra, toplam açısal momentum (L) en büyük olan terim en kararlıdır. Açısal momentum, elektronların çekirdek etrafındaki hareketinden kaynaklanır ve daha yüksek bir açısal momentum, genellikle daha kararlı bir durumu gösterir. Bu konuyla alakalı Açısal Momentum sayfasına bakılabilir.
Yarı veya Tam Dolu Alt Kabuklar: Bir alt kabuk yarı dolu (örneğin p3) veya tam dolu (örneğin p6) olduğunda, özel bir kararlılık söz konusudur. Bu durum, elektronların simetrik dağılımından kaynaklanır. Bu konuyla alakalı Alt Kabuk sayfasına bakılabilir.
Özetle Hund kuralı, bir atomun temel halini belirlerken, elektronların mümkün olduğunca eşleşmemiş spinlere sahip olmasını ve yüksek açısal momentum değerlerini tercih ettiğini belirtir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page