II. Meşrutiyet, Osmanlı İmparatorluğu'nda 23 Temmuz 1908'de Kanun-i Esasi'nin yeniden yürürlüğe girmesiyle başlayan ve 1918'de İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin iktidardan düşmesiyle sona eren dönemdir. Bu dönem, Osmanlı tarihinde önemli bir dönüm noktası olmuş, siyasi ve sosyal alanda büyük değişimlere yol açmıştır.
Arka Plan:
II. Meşrutiyet'e giden süreç, temelde I. Meşrutiyet'in 1878'de Sultan II. Abdülhamid tarafından askıya alınmasıyla başlamıştır. II. Abdülhamid, otokratik bir yönetim kurarak meclisi kapatmış ve baskıcı bir rejim uygulamıştır. Ancak, bu durum aydınlar, askerler ve öğrenciler arasında büyük bir hoşnutsuzluğa yol açmış, muhalif hareketler güçlenmiştir. Bu muhalif hareketlerin en önemlilerinden biri, 1889'da kurulan ve daha sonra İttihat ve Terakki Cemiyeti adını alan gizli örgüttür.
İlanı:
İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin örgütlediği ve özellikle Rumeli'deki askeri birliklerin başlattığı isyanlar sonucunda, Sultan II. Abdülhamid, 23 Temmuz 1908'de Kanun-i Esasi'yi yeniden yürürlüğe koymak zorunda kalmıştır. Bu olay, II. Meşrutiyet'in ilanı olarak kabul edilir.
Özellikleri ve Gelişmeler:
Sonuç:
II. Meşrutiyet, Osmanlı İmparatorluğu'nun modernleşme ve demokratikleşme çabaları açısından önemli bir dönemdir. Ancak, iç ve dış sorunlar, siyasi istikrarsızlık ve İttihat ve Terakki'nin baskıcı yönetimi, bu dönemin olumlu etkilerini gölgede bırakmıştır. I. Dünya Savaşı'nın sona ermesiyle birlikte İttihat ve Terakki'nin iktidarı sona ermiş ve Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküş süreci hızlanmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page