şönim ne demek?

Şönizm (Japonca: 衝動主義, Shōdōshugi), Japon edebiyatında 1910'lu yılların sonlarında ortaya çıkan ve Taisho döneminin ilk yıllarında etkili olan kısa ömürlü bir edebi akımdır. Temelinde duygusal yoğunluk ve anlık dürtüsellik yatar. Şönist yazarlar, eserlerinde mantıksal tutarlılık veya geleneksel estetik kaygılarından ziyade, ani gelen duygu patlamalarını ve içgüdüsel tepkileri ön plana çıkarırlar. Bu akım, doğalcılık ve romantizm gibi önceki edebi hareketlere bir tepki olarak doğmuştur.

Şönizmin belirgin özellikleri şunlardır:

• Duygusallık ve İçgüdüsellik: Aklın ve mantığın reddedilerek, ani gelen duygusal tepkilerin ve içgüdülerin ön plana çıkarılması.

• Anlık İfadeler: Uzun ve karmaşık anlatımlar yerine, kısa, keskin ve anlık ifadelerle duyguların aktarılması.

• Bireysellik ve Öznel Deneyim: Toplumsal normlara veya genel geçer ahlaki değerlere bağlı kalmak yerine, bireysel deneyimlerin ve öznel algıların vurgulanması.

• Eleştirellik: Mevcut toplumsal düzeni ve geleneksel değerleri eleştirel bir bakış açısıyla değerlendirme.

Şönizm, Japon edebiyatında kısa süreli bir etki yaratmış olsa da, sonraki modernist ve avangart akımların öncüsü olarak kabul edilir. Akımın önde gelen temsilcileri arasında Ishikawa Takuboku ve Hagiwara Sakutaro sayılabilir.