Ülkücülük, Türkiye'de ortaya çıkmış ve Türk milliyetçiliği düşüncesini temel alan siyasi bir ideolojidir. 1960'lı yıllarda özellikle Alparslan Türkeş'in liderliğindeki Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) ile özdeşleşmiştir.
Temel prensipleri şunlardır:
Türk Milliyetçiliği: Türk milletinin birliğini, yüceliğini ve çıkarlarını savunmayı amaçlar. Bu milliyetçilik anlayışı, ırkçı bir temele dayanmaktan ziyade kültürel ve tarihi bir birlikteliği vurgular.
Turancılık: Tüm Türk soylu halkların birliğini hedefleyen bir ideolojidir. Bu düşünce, Türkiye'nin Orta Asya'daki Türk Cumhuriyetleri ile daha yakın ilişkiler kurmasını savunur. Bkz: Turancılık
Dokuz Işık Doktrini: Alparslan Türkeş tarafından formüle edilen ve ülkücü hareketin temel felsefesini oluşturan doktrindir. Bu doktrin; milliyetçilik, ülkücülük, ahlakçılık, ilimcilik, toplumculuk, köycülük, hürriyetçilik ve şahsiyetçilik, teşkilatçılık ve inkılapçılık ilkelerini içerir.
Devletçilik: Ekonomide devletin önemli bir rol oynamasını savunur. Ancak bu devletçilik anlayışı, serbest piyasa ekonomisinin tamamen reddedilmesi anlamına gelmez.
Maneviyatçılık: Milli ve manevi değerlere önem verir. İslam dini, Türk kültürü ile birlikte önemli bir referans noktasıdır.
Önemli Not: Ülkücülük, Türkiye'de farklı yorumlara ve uygulamalara sahip olmuştur. Geçmişte şiddet olaylarına karışan bazı grupların da bu ideolojiye mensup olduğu görülmüştür. Ancak ülkücü hareketin tamamını şiddetle özdeşleştirmek doğru değildir.