üftade ne demek?

Üftade

Üftade kelimesi, Farsça kökenli bir kelimedir ve divan edebiyatında sıklıkla kullanılır. Temel olarak "düşkün, tutkun, aşık" anlamlarına gelir. Birine aşırı derecede bağlı, tutkun ve düşkün olan kişiyi ifade etmek için kullanılır.

Divan edebiyatında üftade, genellikle sevgiliye karşı duyulan derin aşkı ve bağlılığı anlatan şiirlerde geçen bir kavramdır. Şair, kendisini sevgilisine karşı çaresizce aşık, ona düşkün bir üftade olarak tanımlar. Bu düşkünlük, bazen bir tür kölelik veya bağımlılık halini de ifade edebilir.

Üftade kelimesinin anlam derinliği, sadece aşkla sınırlı değildir; aynı zamanda bir ideale, bir düşünceye veya bir inanca da aşırı derecede bağlılığı ifade etmek için kullanılabilir.