shogunate ne demek?

Shogunate, Japonya'da feodal dönemde yer alan bir siyasi sistemdir. Japonya'da savaşan daimyo olarak bilinen bölge hükümdarları arasında ortaya çıkan çatışmalar sonucu ülkeyi birleştirmek için kurulmuştur. Shogunate, shogun adı verilen generaller tarafından yönetilir.

Japonya'da ilk shogunate, 1192'de Minamoto no Yoritomo tarafından kurulan Kamakura Shogunate'dir. Bu shogunate, Japonya'nın siyasi, askeri ve hukuki işlerini kontrol etmekteydi. Ancak, shogunlar zamanla güçlenerek imparatorun yetkilerini de ele geçirmeye başladılar ve Japonya'da gerçek bir kraliyet ailesi yerine imparatorun sembolik bir pozisyonu olduğu bir sistem oluştu.

Kamakura Shogunate'nin ardından, 1338-1573 yılları arasında Ashikaga Shogunate kuruldu. Bu dönemde Japonya'da birçok iç savaş ve karmaşa yaşandı. Ashikaga Shogunate'nin düşüşüyle birlikte daimyo olarak bilinen bölge hükümdarları arasındaki güç mücadelesi arttı.

1573-1868 yılları arasında Tokugawa Shogunate, Japonya'da uzun süreli bir istikrar dönemi sağladı. Tokugawa Ieyasu’nun liderliği altında kurulan bu shogunate, Edo (günümüzde Tokyo) şehrini başkent yaparak samuray sınıfına hakim oldu. Bu dönemde Japonya, izolasyon politikası izleyerek dünya ile neredeyse tamamen ilişkisini kesti.

Ancak, 1853 yılında Amerikan komodor Matthew Perry'nin Japonya'ya gelerek zorla ticaret anlaşmaları imzalamasıyla birlikte shogunate'nin gücü zayıflamaya başladı. 1868'de Meiji Restorasyonu olarak adlandırılan olayda shogunate sona erdi ve modern Japonya'nın kurulduğu Meiji Dönemi başladı.

Shogunate, Japonya tarihinde önemli bir siyasi yapıdır ve Japonya'da feodal dönemdeki siyasi ve sosyal yapıyı şekillendirmiştir. Shogunate, samuray kültürünün de gelişmesine katkıda bulunmuştur.