Seriyalizm, 20. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkan ve özellikle müzik alanında etkili olan bir besteleme tekniğidir. Temelde, Anton Webern'in eserlerinde görülen sistematik organizasyon prensiplerinin daha da genişletilmiş ve genelleştirilmiş bir halidir. Seriyalizmde, sadece notaların perdesi değil, aynı zamanda ritim, dinamik, artikülasyon gibi diğer müzikal parametreler de önceden belirlenmiş seriler (diziler) aracılığıyla kontrol edilir.
Temel Özellikleri:
Önemli Besteciler:
Eleştiriler:
Seriyalizm, bazı eleştirmenler tarafından müziğin duygusal ve ifade gücünü kısıtladığı, yapay ve hesaplanmış bir müzik yarattığı gerekçesiyle eleştirilmiştir. Ayrıca, seriyalist eserlerin dinleyiciler için zor anlaşılır olması da eleştirilen bir diğer noktadır.
Etkileri:
Seriyalizm, müziğin sınırlarını zorlamış ve yeni müzikal yaklaşımların geliştirilmesine katkıda bulunmuştur. Elektronik müzik, mikrotonal müzik ve diğer deneysel müzik türleri üzerinde önemli etkileri olmuştur. Seriyalizm, aynı zamanda görsel sanatlar ve edebiyat gibi diğer sanat dallarında da etkiler yaratmıştır.