Sarkoidoz, vücudun çeşitli organlarında granülom adı verilen küçük iltihap hücrelerinin kümelerinin oluştuğu bir hastalıktır. Genellikle akciğerler ve lenf düğümleri etkilenir, ancak cilt, gözler, kalp ve diğer organlar da etkilenebilir.
Nedenleri:
Sarkoidozun kesin nedeni bilinmemektedir. Ancak genetik yatkınlık ve çevresel faktörlerin (bakteriler, virüsler, tozlar veya kimyasallar gibi) tetikleyici olabileceği düşünülmektedir. Bağışıklık sisteminin anormal bir tepkisi sonucu oluştuğu kabul edilir.
Belirtiler:
Sarkoidozun belirtileri etkilenen organa göre değişir. Bazı kişilerde hiçbir belirti görülmeyebilirken, bazılarında ise belirgin belirtiler ortaya çıkabilir. En sık görülen belirtiler şunlardır:
Tanı:
Sarkoidoz tanısı, fiziksel muayene, tıbbi öykü, akciğer filmi, bilgisayarlı tomografi (BT) taraması, biyopsi ve diğer testlerle konulabilir. Biyopsi, etkilenen organdan alınan bir doku örneğinin mikroskop altında incelenmesini içerir.
Tedavi:
Sarkoidozun tedavisi, hastalığın şiddetine ve etkilenen organlara göre değişir. Hafif vakalarda tedaviye ihtiyaç duyulmayabilir ve hastalık kendiliğinden düzelebilir. Daha ciddi vakalarda ise kortikosteroidler, immünosupresan ilaçlar veya diğer tedaviler kullanılabilir. Tedavinin%20amacı granülom oluşumunu azaltmak ve organ hasarını önlemektir.
Prognoz:
Sarkoidozun prognozu değişkendir. Bazı kişilerde hastalık kendiliğinden düzelirken, bazılarında kronikleşebilir ve organ hasarına yol açabilir. Erken tanı ve tedavi ile komplikasyonların önlenmesi mümkündür.