Sürekli devrim, Lev Troçki tarafından geliştirilen ve Marksist teorinin önemli bir parçası olan bir kavramdır. Temel olarak, bir ülkedeki burjuva devrimi tamamlandıktan sonra proletarya'nın iktidarı ele geçirmesi ve sosyalist dönüşümü kesintisiz bir şekilde sürdürmesi gerektiğini savunur.
Sürekli devrim teorisi, özellikle geri kalmış ülkelerde, burjuva devriminin görevlerini yerine getiremeyen zayıf bir burjuvazi olduğu durumlarda önem kazanır. Bu durumda, işçi sınıfı (proletarya), burjuvazinin yapamadığı toprak reformu, ulusal kurtuluş gibi görevleri üstlenerek devrimi başlatır. Ancak, işçi sınıfı iktidara geldiğinde, bu görevlerle sınırlı kalmamalı, hemen sosyalist dönüşüme başlamalıdır.
Sürekli devrim, iki temel boyuta sahiptir:
Troçki, Stalinizm'in "tek ülkede sosyalizm" teorisine karşı çıkarak sürekli devrim tezini savunmuştur. Ona göre, "tek ülkede sosyalizm" teorisi, devrimi yavaşlatır ve uluslararası dayanışmayı zayıflatır.