Reformasyon

Reformasyon, 16. yüzyılda Avrupa'da Katolik Kilisesi'ne karşı başlayan ve Hristiyanlıkta büyük bir bölünmeye yol açan dini harekettir. Temelinde, kilisenin uygulamalarına ve öğretilerine yönelik eleştiriler yatmaktadır.

Reformasyonun Nedenleri:

• Kilisenin Yozlaşması: Rahiplerin zenginleşmesi, endüljans satışı gibi uygulamalar halkın tepkisini çekiyordu.
• Rönesans'ın Etkisi: İnsanların düşünce özgürlüğünü ve sorgulamayı teşvik etmesi, kilisenin otoritesini sorgulamaya yol açtı.
• Matbaanın İcadı: İncil'in farklı dillere çevrilerek yaygınlaşması, insanların kilisenin yorumlarından bağımsız olarak İncil'i okuyabilmesini sağladı.
• Siyasi Nedenler: Kralların kilisenin gücünü kırmak istemesi ve kendi otoritelerini artırma çabaları.

Reformasyonun Önemli Şahsiyetleri:

• Martin Luther: Reformasyonun öncüsü olarak kabul edilir. 95 Tezi ile endüljans uygulamasına karşı çıkmış ve İncil'in esas alınması gerektiğini savunmuştur.
• Jean Calvin: Kalvinizm'in kurucusudur. Kadercilik ve Tanrı'nın mutlak egemenliği gibi kavramları vurgulamıştır.
• Ulrich Zwingli: İsviçre Reformasyonu'nun önemli isimlerindendir.

Reformasyonun Sonuçları:

• Mezhep Çeşitliliği: Protestanlık mezhepleri (Lutheranizm, Kalvinizm, Anglikanizm vb.) ortaya çıktı.
• Din Savaşları: Avrupa'da Katolikler ve Protestanlar arasında uzun süren savaşlar yaşandı.
• Eğitim Reformu: Protestanlar, okuma yazma oranını artırmak ve İncil'i okuyabilen nesiller yetiştirmek için okullar açtılar.
• Siyasi Değişimler: Kralların kilise üzerindeki etkisi arttı ve ulus devletlerin güçlenmesine katkı sağladı.
• Karşı Reform: Katolik Kilisesi, reformasyona karşı önlemler almak ve kendi içindeki sorunları çözmek amacıyla Karşı Reform hareketini başlattı.