osmanlı türkçesi ne demek?

Osmanlı Türkçesi

Osmanlı Türkçesi, yaklaşık olarak 13. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar Osmanlı İmparatorluğu ve çevresinde kullanılan, Türk dil ailesine mensup bir yazı dilidir. Türkçe'nin tarihî bir evresi olan Osmanlı Türkçesi, Arapça ve Farsça dillerinden yoğun şekilde etkilenmiş, bu dillerden sözcükler, gramer yapıları ve edebi unsurlar almıştır.

Temel Özellikleri:

• Dil Ailesi: Türk Dil Ailesi'nin bir üyesidir.
• Yazı Sistemi: Arap Alfabesi'nin Osmanlı Türkçesi'ne uyarlanmış bir versiyonu ile yazılırdı. Bu alfabe, bazı harflerin farklı ses değerlerini ifade etmek için ek işaretler (noktalar, çizgiler) taşıyan harfler içeriyordu.
• Söz Varlığı: Kelime hazinesinin büyük bir bölümü Arapça ve Farsça kökenli kelimelerden oluşuyordu. Türkçe kökenli kelimeler de bulunmakla birlikte, özellikle bilim, edebiyat, hukuk ve yönetim gibi alanlarda Arapça ve Farsça terimler yaygındı.
• Dilbilgisi (Gramer): Temelde Türkçe dilbilgisi yapısını korumakla birlikte, Arapça ve Farsça'dan alınan bazı dilbilgisi kuralları ve yapılar da kullanılıyordu. Örneğin, tamlama yapılarında Farsça'dan alınan "İzafet" kuralı önemli bir yer tutuyordu.
• Edebi Üretim: Osmanlı Türkçesi, zengin bir edebi mirasa sahiptir. Divan edebiyatı, halk edebiyatı ve dini edebiyat gibi farklı türlerde pek çok eser Osmanlı Türkçesi ile yazılmıştır.

Osmanlı Türkçesi'nin Evrimi ve Dönemleri:

Osmanlı Türkçesi'nin gelişimi, farklı dönemlere ayrılabilir:

• Eski Osmanlı Türkçesi (13-15. Yüzyıllar): İlk dönemlerde, Türkçe unsurların daha baskın olduğu ve Arapça-Farsça etkisinin daha sınırlı olduğu bir dönemdir.
• Klasik Osmanlı Türkçesi (16-19. Yüzyıllar): Arapça ve Farsça'nın etkisinin en yoğun olduğu ve edebi dilin en gelişmiş olduğu dönemdir. Divan edebiyatının altın çağı olarak kabul edilir.
• Yeni Osmanlı Türkçesi (19. Yüzyıl - 1928): Batılılaşma hareketleri ile birlikte dilin sadeleşmesi ve Türkçeleşmesi yönünde çalışmaların yapıldığı bir dönemdir.

Osmanlı Türkçesi'nin Önemi:

Osmanlı Türkçesi, Türkiye'nin kültürel ve tarihi mirasının önemli bir parçasıdır. Osmanlı İmparatorluğu dönemine ait belgeleri, edebi eserleri ve diğer yazılı kaynakları anlamak için Osmanlı Türkçesi bilgisi gereklidir. Ayrıca, günümüz Türkçesi'nin söz varlığı ve dilbilgisi üzerinde de önemli bir etkisi vardır.

Osmanlı Türkçesi'nin Sonu:

1928 yılında Harf İnkılabı ile birlikte Latin alfabesine geçilmesiyle Osmanlı Türkçesi yazı dili olarak kullanımdan kalkmış, yerine günümüz Türkçesi almıştır. Ancak, Osmanlı Türkçesi'nin mirası ve etkisi günümüzde de devam etmektedir.