Oksitanca (Occitan)

Oksitanca, Romantik diller ailesine ait bir dildir ve Güney Fransa, İtalya'nın bazı bölgeleri (Oksitan Vadileri), İspanya'da Val d'Aran ve Monako'da konuşulur. Tarihsel olarak Langue d'oc olarak da bilinir; bu ad, dilde "evet" anlamına gelen kelime olan "oc"tan gelir.

Temel Özellikler:

• Coğrafi Dağılım: Esas olarak Güney Fransa (yaklaşık olarak ülkenin üçte biri), aynı zamanda İtalya'daki Oksitan Vadileri ve İspanya'daki Val d'Aran'da konuşulur.
• Dil Ailesi: Hint-Avrupa dil ailesinin Romantik alt grubuna aittir. Diğer Romantik dillerle (Fransızca, İspanyolca, İtalyanca, Portekizce, Katalanca vb.) yakın akrabadır. Özellikle Katalanca ile benzerlikleri dikkat çekicidir.
• Lehçeler: Oksitanca, farklı bölgelerde farklı lehçelere sahiptir. Başlıca lehçeler arasında Gasconcça, Languedocien, Limousin, Auvergnat ve Provençal bulunur.
• Yazı Sistemi: Latin alfabesi kullanılır.
• Konuşan Sayısı: Konuşan sayısı kesin olarak bilinmemekle birlikte, aktif kullanıcıların sayısının yüz binlerle ifade edildiği tahmin edilmektedir. Ancak, dilin kullanım alanları ve konuşan sayısı azalmaktadır.
• Kültürel Önemi: Oksitanca, zengin bir edebi geleneğe sahiptir. Orta Çağ'da Troubadour edebiyatı ile ün kazanmıştır. Günümüzde dilin korunması ve canlandırılması için çeşitli çalışmalar yapılmaktadır.
• Dilin Durumu: UNESCO tarafından "tehlike altında" olarak sınıflandırılmaktadır. Özellikle genç nesiller arasında dilin kullanımının azalması, dilin geleceği için endişe yaratmaktadır.

Not: Verilen link yapısı sınırlamasına uygun olarak terimler bağlantılandırılmıştır. Ancak, bazı terimler için doğrudan karşılık bulunmayabilir veya en yakın anlamdaki terimler seçilmiştir.