nükleer silah yapımı ne demek?
Nükleer silah yapımı, nükleer bir
silahın fiziksel paketlerinin patlaması için
yapılan fiziksel, kimyasal ve teknik düzenlemelerdir. Dört temel tasarım
türü vardır. Sonuncusu hariç hepsinde, yerleştirilmiş cihazlardaki
patlayıcı enerji füzyon ile değil, nükleer
fisyon ile elde edilir.
- Saf fisyon silahlar, üretilen ilk nükleer silahlar oldukları
gibi şu ana kadar yapılan savaşlarda kullanılmış tek nükleer silah
türüdür. Silahın aktif maddesi olan fisil
uranyum (U-235) veya
plütonyum (Pu-239) patlatılarak zincirleme
çekirdek tepkimesiyle
kritik kütleye iki yöntemden biri kullanılarak erişir:
- Tabanca tipi fisyon silah: fisil uranyumun bir parçası
normal tabanca kurşunu ateşler gibi, silahın sonundaki diğer
fisil uranyum hedefine doğru ateş edilir ve bu parçalar
birleşerek kritik kütleyi
oluştururlar.
- İçe doğru patlama: Etrafı güçlü patlayıcılar ile çevrili
U-235, Pu-239 veya her ikisinin birleşmesinden oluşan fisil bir
kütle sıkıştırılarak kritik kütle elde edilir.
İçe doğru patlama metodunda uranyum veya plütonyumdan herhangi biri
yakıt olarak kullanılabilir. Tabanca metodunda ise yakıt olarak sadece
uranyum kullanılır. Pu-240 bulaşımından dolayı meydana gelen erken
tetiklenme ve ani kritik için gerekli zaman sabitinin U-235'ten çok daha
kısa olmasından dolayı, plütonyum tabanca metodunda kullanılmaz.
- Hızlandırılmış fisyon silahlar, içe doğru patlamalı nükleer
silahların geliştirilmiş tasarıma sahip olanlarıdır. Yüksek basınç
ve sıcaklık ile çevrili patlamaya hazır fisyon silah
hidrojenin ağır izotopları
trityum ve döteryum
gazlarından oluşan bir karışımı sıkıştırır ve ısıtır. Hidrojen
füzyona girerek helyum ve serbest
nötronları oluşturur. Bu füzyondan ortaya çıkan
enerji nispeten kayda değmez bir enerjidir, fakat her bir nötron
yeni bir zincirleme fisyon tepkimesi başlatır, fisyonu hızlandırır
ve büyük miktarda fisil maddeyi azaltır.
- İki aşamalı termonükleer silahlar
(hidrojen bombası), esasen füzyonla hızlandırılmış fisyon
silahlardır. Zincirleme tepkimede genelde iki aşama olur. "İkincil"
olarak adlandırılan ikinci aşama, "Birincil" olarak adlandırılan ilk
aşamadan elde edilen x-ray enerjisiyle içe doğru patlar. Bu içe
doğru gerçekleşen radyasyon patlaması ilk aşamadaki yüksek güçlü
patlayıcılardan daha etkilidir. Dolayısıyla, ikincil birinciden daha
büyük olmamasına rağmen çok daha güçlü olabilir. İkinci aşama,
salınan fisyon enerjisini arttırmak için kullanılabilir, fakat pek
çok zaman füzyon ilk aşamada olduğu gibi fisyonu genişletmek veya
sürdürmek için kullanılır. Daha fazla aşama da eklenebilir, fakat
ortaya multi-megaton gücünde ve mantıklı bir amaca hizmet etmeyecek
bir silah çıkar. (ABD 1961 yılında üç aşamalı 25 mega tonluk
B41 hidrojen bombası konuşlandırdı. Yine aynı yıl,
Sovyetler Birliği de üç aşamalı 50-100 megatonluk Çar
bombasını test etti ama konuşlandırmadı.)
- Saf füzyon silahları
Orijinal kaynak: nükleer silah yapımı. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Kategoriler