milunka savić ne demek?

Milunka Savić (24 Haziran 1890, Koprivnica – 5 Ekim 1973, Belgrad), Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı'nda savaşan Sırp kadın asker, halk kahramanı. Asker olarak savaştığı yıllarda en az dokuz kere yaralanmıştır.

Tüm askerlik tarihinde en çok madalya almış kadın savaşçı olarak bilinir.

1888 yılında Sırbistan'daki Yeni Pazar şehri yakınlarında çok küçük bir köyde doğdu. 1913 yılında erkek kılığına girerek Balkan Savaşı'nda çarpışmak üzere kardeşinin yerine orduya katıldı. Kısa süre sonra ilk savaş madalyasını aldı ve Bulgarlarla yapılan savaşta onbaşı oldu.¹ Göğsünden yaralanınca hastanede cinsiyeti ortaya çıktı. Kadın olduğu için kendisine hemşire olarak cephe gerisinde görev teklif edildi ama kabul etmedi. Israrı karşısında yeniden cepheye gönderildi.²

II. Balkan Savaşı'ndan sonra I. Dünya Savaşı'na da katılmak için başvurdu. Kolubara cephes'nde yirmi düşman askerinin bulunduğu sipere tek başına süngü hücumu yapması sonucu ilk madalyasını aldı. 1916 yılındaki Crna Bend Savaşı esnasında ise yanlışlıkla Bulgar askerlerinin siperine girdiğini fark edince 23 Bulgar askerinin hepsini tek başına esir aldı ve onları önüne katarak kendi birliğine getirerek ikinci madalyasını aldı.

Sırbistan madalyaları dışında İngilizlerden ve Ruslardan çeşitli madalyalar alan Savić, Fransa tarafından iki kez Legion d'Honneur ile taltif edildi ve Fransa'ya yerleşmesi teklif edildi. Bu teklifi geri çevirerek Sırbistan'da kaldı.³ 1919'da ordudan ayrıldı. 1923'te evlenip bir kız çocuğu sahibi oldu. Kızının doğumunun hemen ardından eşinden ayrıldı. İki savaş arasındaki dönemde aşçılık,hemşirelik, fabrika işçiliği gibi çeşitli işlerde çalıştı.⁴ 1927'den sonra bir devlet bankasında temizlikçi olarak çalıştı. Üç kimsesiz kız çocuğunu da evlat edindi. Kızlarını büyütmenin yanı sıra kendi köyünden 30 kadar çocuğun okula gitmesini sağladı.⁵

II. Dünya Savaşı sırasında Belgrad'da bir hastanede yaralı askerlere baktı. Rivayete göre Sırbistan'ın Alman işgali olduğu dönemde Milan Nedić'in düzenlediği, Alman askerlerinin de katılacağı bir davete katılmayı reddettiği için on ay Banjica Toplama Kampı'nda hapsedildi.⁶

1945'te emekli oldu ve Belgrad yakınlarındaki Voždovac'taki evinde yaşamını sürdürdü. Evlat edindiği üç kimsesiz kız çocuğuyla, harap haldeki bir evde çok zor koşullar altında yaşarken madalyalarıyla katıldığı bir törenden sonra kahramanlıkları tekrar gündeme geldi ve 1972'de Belgrad Şehir Meclisi tarafından kendisine küçük bir daire verildi. 1973 yılında hayatını kaybetti.

Günümüzde Belgrad'da bir caddenin adı Savić'in ismini taşımaktadır.⁷