Mariner 9, NASA'nın Mars'ı incelemek üzere fırlattığı insansız uzay aracıdır. 30 Mayıs 1971'de fırlatılan Mariner 9, 14 Kasım 1971'de Mars'ın yörüngesine giren ilk uzay aracı oldu. Mariner 9, Mars'ın yüzeyinin %70'ini haritalandırarak, gezegenin volkanik aktivitesi, suyun varlığına dair kanıtlar ve atmosferik olaylar gibi birçok önemli keşifte bulunmuştur.
Mariner 9'un temel görev hedefleri şunlardı:
Mariner 9, önceki Mariner görevlerinden elde edilen deneyimlere dayanarak tasarlanmıştır. Uzay aracı, sekiz kenarlı bir magnezyum çerçeveye sahipti ve üzerine güneş panelleri, antenler ve bilimsel aletler yerleştirilmişti.
Mariner 9'da bulunan başlıca bilimsel aletler şunlardı:
30 Mayıs 1971'de Atlas-Centaur roketiyle fırlatılan Mariner 9, yaklaşık 5,5 ay süren bir yolculuğun ardından 14 Kasım 1971'de Mars yörüngesine girdi. Ancak, Mariner 9 yörüngeye girdiğinde, Mars'ı saran devasa bir toz fırtınası gezegenin yüzeyini görmeyi imkansız hale getirmişti. NASA mühendisleri, toz fırtınasının dinmesini beklemek zorunda kaldı.
Toz fırtınası dindikten sonra, Mariner 9 görevine devam etti ve gezegenin yüzeyinin %70'inin haritasını çıkardı. Uzay aracı, Mars'ın en büyük yanardağı olan Olympus Mons'un, Valles Marineris kanyonunun ve kutup bölgelerindeki buzulların detaylı görüntülerini elde etti.
Mariner 9, 27 Ekim 1972'de görevi tamamladı ve atmosferde yanması için Mars atmosferine bırakıldı.
Mariner 9'un en önemli başarıları ve keşifleri şunlardır:
Mariner 9, Mars hakkında bildiklerimizi kökten değiştiren ve gelecekteki Mars görevlerinin önünü açan bir dönüm noktası olmuştur. Uzay aracı, Mars'ın jeolojik aktivitesi, suyun varlığı ve potansiyel yaşam koşulları hakkında önemli bilgiler sağlamıştır. Mariner 9'un verileri, Vikings, Mars Pathfinder, Mars Exploration Rovers ve Curiosity gibi sonraki Mars görevlerinin planlanmasında ve yürütülmesinde kritik bir rol oynamıştır. Mariner 9, Mars araştırmalarına yaptığı katkılarla, uzay araştırmaları tarihinde önemli bir yere sahiptir.