hz. elyesa ne demek?

İşte Hz. Elyesa (a.s.) hakkında kapsamlı bir Wikipedia makalesi tarzında bilgi:

Hz. Elyesa (a.s.)

Hz. Elyesa (Arapça: اليسع, İbranice: אֱלִישָׁע‎, Latince: Eliseus), İslam, Hristiyanlık ve Yahudilik geleneklerinde peygamber olarak kabul edilen bir şahsiyettir. İsrailoğulları peygamberlerinden olup, Hz. İlyas'ın (a.s.) halefidir. İbranice "Tanrı kurtuluştur" anlamına gelen Elişa ismiyle de bilinir.

Kökeni ve Gençliği

Hz. Elyesa'nın doğum yeri ve ailesi hakkında kesin bilgiler bulunmamaktadır. Ancak, Tevrat'ta (Eski Ahit) ve Kur'an'da kendisinden bahsedilmektedir. Elyesa'nın hayatına dair bilgiler, daha çok Hz. İlyas (a.s.) ile olan ilişkisi ve onun peygamberlik görevini devralması üzerinden şekillenir.

Hz. İlyas ile İlişkisi ve Peygamberliğe Seçilmesi

Hz. Elyesa'nın peygamberlik hayatı, Hz. İlyas'ın (a.s.) ona rastlamasıyla başlar. Hz. İlyas, Tanrı tarafından kendisine verilen emir üzerine, Elyesa'yı halefi olarak seçer. Tevrat'ta (1 Krallar 19:19-21) bu olay şöyle anlatılır:

"İlyas oradan ayrıldı ve çift sürerken Şafat oğlu Elyesa'yı buldu. Önünde on iki çift öküz vardı ve kendisi on ikinci çifti sürüyordu. İlyas yanına gitti ve abasını üzerine attı. Elyesa öküzleri bırakıp İlyas'ın ardından koştu ve şöyle dedi: 'Lütfen babamı ve annemi öpeyim, sonra sana geleyim.' İlyas ona, 'Git, ne yaptım sana?' dedi. Elyesa, İlyas'ın ardından döndü, bir çift öküz alıp kesti ve öküzlerin koşum takımlarını yakarak halka et pişirip dağıttı. Sonra kalkıp İlyas'ın ardından gitti ve ona hizmet etti."

Bu olay, Hz. Elyesa'nın dünya nimetlerinden vazgeçerek kendini Allah'a adamasının ve peygamberlik görevine hazırlanmasının bir sembolü olarak kabul edilir.

Peygamberlik Dönemi ve Mucizeleri

Hz. İlyas'ın göğe yükselmesinden sonra, Hz. Elyesa (a.s.) İsrailoğulları'na peygamber olarak gönderilir. Peygamberliği boyunca çeşitli mucizeler gösterdiği rivayet edilir. Bu mucizeler, Tevrat'ta ve İslamî kaynaklarda farklı şekillerde anlatılır. Bazı önemli mucizeleri şunlardır:

• Suyun Şifalandırılması: Eriha şehrinin suyunun acı ve verimsiz olduğunu gören halk, Elyesa'dan yardım ister. Elyesa, bir kap tuz alarak su kaynağına atar ve suyun şifalanmasını sağlar (2 Krallar 2:19-22).
• Dul Kadının Yağı: Bir dul kadının borçlarını ödeyememesi üzerine, Elyesa ona bir kap yağ verir ve bu yağın mucizevi bir şekilde çoğalarak kadının borçlarını ödemesini sağlar (2 Krallar 4:1-7).
• Şunamlı Kadının Oğlu: Şunemli bir kadın, Elyesa'ya büyük bir iyilik yapar ve onu misafir eder. Elyesa, kadının çocuğu olmadığı için dua eder ve kadın bir oğlan çocuğu sahibi olur. Çocuk hastalanıp ölünce, Elyesa tekrar dua eder ve çocuk dirilir (2 Krallar 4:8-37).
• Naaman'ın Şifası: Suriye ordusunun komutanı Naaman, cüzzam hastalığına yakalanır. İsrailli bir köle kız, Naaman'a Elyesa'dan bahseder. Naaman, Elyesa'ya gider ve Elyesa ona Ürdün Nehri'nde yedi kere yıkanmasını söyler. Naaman bunu yapar ve iyileşir (2 Krallar 5:1-19).

Bu mucizeler, Hz. Elyesa'nın Allah'ın izniyle insanlara yardım ettiğini ve onlara yol gösterdiğini gösterir.

Kur'an'da Hz. Elyesa (a.s.)

Kur'an-ı Kerim'de Hz. Elyesa'nın ismi iki ayette geçmektedir:

• En'am Suresi, 86. Ayet: "İsmail'i, Elyesa'yı, Yunus'u ve Lut'u da (hidayete erdirdik). Her birini âlemlere üstün kıldık."
• Sad Suresi, 48. Ayet: "İsmail'i, Elyesa'yı ve Zülkifl'i de an. Hepsi de iyilerdendi."

Kur'an'da Hz. Elyesa'nın peygamberliği ve salih kişiliği vurgulanır. Diğer peygamberlerle birlikte anılarak, onun da Allah'ın seçkin kullarından olduğu belirtilir.

Ölümü ve Mirası

Hz. Elyesa'nın ne zaman ve nerede vefat ettiği hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, peygamberlik görevini uzun yıllar boyunca sürdürdüğü ve İsrailoğulları'na Allah'ın emirlerini tebliğ ettiği bilinmektedir. Hz. Elyesa'nın mirası, dürüstlük, adalet, merhamet ve Allah'a bağlılık gibi değerleri içerir. Onun hayatı ve örnek davranışları, günümüzde de Müslümanlar, Hristiyanlar ve Yahudiler için önemli bir ilham kaynağıdır.

Kaynaklar

• Tevrat (Eski Ahit)
• Kur'an-ı Kerim
• İslam Tarihi Kaynakları
• Hristiyan Teolojisi Kaynakları
• Yahudi Tarihi Kaynakları