epikürcülük ne demek?

Epikürcülük

Epikürcülük, MÖ 3. yüzyılda Yunan filozofu Epikuros tarafından kurulan bir felsefe okuludur. Temel amacı, yaşamın amacının haz ve acıdan kaçınma olduğunu savunarak mutluluğa ulaşmaktır. Ancak Epikürcü haz anlayışı, genellikle yanlış anlaşıldığı gibi sadece fiziksel zevklerden ibaret değildir.

Temel İlkeler:

• Hazcılık (Hedonizm): Epikürcülüğün temel taşı, hazdır. Ancak bu, basit ve anlık zevklerden ziyade, acıdan uzak, dingin ve huzurlu bir yaşamı ifade eder. Acı ve kaygıdan kurtulmak, en yüksek haz olarak kabul edilir.
• Ataraxia (Ruh Dinginliği): Ataraxia, zihinsel huzur ve sükuneti ifade eder. Endişe, korku ve tutkulardan arınmış bir zihinsel durumdur.
• Aponia (Bedensel Acısızlık): Aponia, bedensel acıdan ve rahatsızlıktan uzak olmayı ifade eder. Bu, sağlıklı ve dengeli bir yaşam sürerek elde edilebilir.
• Atomculuk: Epikuros, Demokritos'un atomcu görüşünü benimsemiştir. Evrenin ve her şeyin atomlardan oluştuğuna inanır. Bu, ölüm korkusunu yenmek için önemli bir argüman olarak kullanılır; çünkü ölüm, atomların dağılmasıdır ve bilincin sona ermesidir.
• Tanrıların Rolü: Epikürcüler, tanrıların varlığını reddetmezler, ancak onların dünya işlerine karışmadıklarına inanırlar. Bu, insanların kendi mutluluklarından kendilerinin sorumlu olduğu anlamına gelir.
• Basit Yaşam: Epikürcülük, lüks ve gösterişten uzak, basit ve doğal bir yaşamı teşvik eder. Temel ihtiyaçların karşılanması ve gereksiz arzulardan kaçınılması, mutluluğa ulaşmanın yollarından biridir.
• Dostluk: Epikürcüler için dostluk, yaşamın en büyük zevklerinden biridir. Güvenilir dostluklar, destek ve güvenlik sağlayarak ruh dinginliğine katkıda bulunur.

Yanlış Anlaşılmalar:

Epikürcülük, genellikle hedonist bir felsefe olarak yanlış anlaşılır ve sadece fiziksel zevklere odaklandığı düşünülür. Ancak Epikürcü haz anlayışı, anlık zevklerden ziyade, uzun vadeli mutluluğu ve huzuru amaçlar. Bu nedenle, erdemli bir yaşam sürmek, bilgi edinmek ve aklı kullanmak da Epikürcülüğün önemli unsurlarıdır.