Dımıli, aynı zamanda Zazaki, Kırdki veya Sosa olarak da bilinen, Türkiye'nin doğu ve güneydoğu bölgelerinde konuşulan İran dilleri ailesine ait bir dildir. Dımıli konuşan halka genellikle Zaza denir ve dilleri, Kürtçe ile Farsça arasında bir geçiş dili olarak kabul edilir. Ancak, Dımıli'nin Kürtçe ile olan akrabalığı tartışmalıdır ve bazı dilbilimciler tarafından bağımsız bir dil olarak sınıflandırılmaktadır.
Dımıli'nin kökenleri hakkında kesin bilgiler bulunmamakla birlikte, dilbilimsel analizler, dilin Hazar Denizi'nin güneyindeki bölgelerden yayıldığını ve zamanla farklı coğrafyalarda farklı lehçelere ayrıldığını göstermektedir. Dımıli'nin tarihsel gelişimi, bölgedeki diğer dillerle (Kürtçe, Farsça, Türkçe, Arapça vb.) etkileşimler sonucu şekillenmiştir.
Dımıli, ağırlıklı olarak aşağıdaki illerde konuşulmaktadır:
Ayrıca, Türkiye'nin batı bölgelerine ve Avrupa'ya göç etmiş Zaza toplulukları arasında da konuşulmaktadır.
Dımıli sözcük dağarcığı, İran dilleri kökenli kelimelerin yanı sıra, Kürtçe, Farsça, Arapça ve Türkçe gibi komşu dillerden de alıntılar içermektedir.
Dımıli, UNESCO tarafından "tehlike altında" olan diller arasında sınıflandırılmaktadır. Bunun başlıca nedenleri arasında, dilin konuşulduğu bölgelerde Türkçe'nin yaygınlaşması, dilin eğitim sisteminde yer almaması ve yazılı kaynakların sınırlı olması sayılabilir. Son yıllarda, Dımıli'nin korunması ve geliştirilmesi amacıyla çeşitli çalışmalar yürütülmektedir. Bu çalışmalar arasında dil kursları açılması, Dımıli dilinde kitap ve dergi yayınlanması, sözlükler hazırlanması ve dilbilimsel araştırmalar yapılması yer almaktadır.
Dımıli edebiyatı, ağırlıklı olarak sözlü geleneklere dayanmaktadır. Destanlar, halk hikayeleri, şiirler ve şarkılar, Dımıli kültürünün önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Son yıllarda, Dımıli dilinde yazılı eserlerin sayısı artmaktadır. Zaza kültürü, zengin bir müzik, dans ve el sanatları geleneğine sahiptir.