Divanî (, ), bir bakıma tevkie, bir bakıma ta'like benzeyen son derece hareketli, karmaşık, özel bir yazı türü. (Fatih döneminde belirmiş, Yavuz döneminde gelişmiştir. Yalnız buyrultularda kullanılır.)1 Tâlik yazı türünün Osmanlı Türkleri ve Mısırlılar tarafından benimsenmesi ve yayılması sonrası, kendi zevklerine uyacak şekilde çeşitli değişiklikler yaptılar. Onların geliştirdiği bu özel yazı türü Dîvân-ı Hümâyun’daki resmi yazışmalarda kullanımı nedeniyle adına Divanî denilmiştir. Divanî, Arap ülkelerinde ise hala, "büyük-boy" ve "küçük-boy" iki biçimi kullanılmaktadır.
Osmanlılar döneminde, Türkiye İslami el yazıları ve hat sanatının yayıldığı önemli bir merkez haline geldi ve Türk hattatlar ün kazandılar. Bunlardan ilki, II. Mehmet ve II. Bayezid'ın padişahlığı döneminde yaşamış en büyük Türk hattatı Şeyh Hamdullah Amasi () (1436-1520)'dir.
Divanî el yazı biçimi, iki türe ayrılır.
süslemesiz ve çizgileri düz olan bir yazı biçimidir. Rika ise, Arap harflerinin en çok kullanılan el yazısı biçimi, nesihin dendansız, yuvarlak ve kıvrak bir türüne verilen addır ve o dönemde İcâzetler genel olarak rika ile yazılırdı.
el yazısı biçimi, karmaşık, tek parça olarak görünmesini için süslenmiş, okunması veya yazımı çok zor ve sahtesinin yapılması imkânsız olarak tanınır. Celî divanî devletin üst düzeyindeki yazışmalarında kullanılmıştır. Rika ve Celî divanî yazı türleri Türklerin buluşudur.
Orijinal kaynak: divanî. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page