Choro, Brezilya'ya özgü, enstrümantal bir müzik türüdür. 19. yüzyılın sonlarında Rio de Janeiro'da ortaya çıkmış ve Brezilya müziğinin önemli bir parçası haline gelmiştir.
Temel Özellikleri:
Enstrümantasyon: Genellikle kavakinyo (https://www.nedemek.page/kavramlar/kavakinyo), flüt (https://www.nedemek.page/kavramlar/fl%C3%BCt), gitar (https://www.nedemek.page/kavramlar/gitar) ve pandeiro (https://www.nedemek.page/kavramlar/pandeiro) gibi enstrümanları içerir. Bazen klarnet (https://www.nedemek.page/kavramlar/klarnet), trombon (https://www.nedemek.page/kavramlar/trombon) ve diğer enstrümanlar da kullanılabilir.
Müzikal Stil: Choro, hızlı tempolu, virtüözite gerektiren ve doğaçlamaya açık bir müzik türüdür. Melodi karmaşıktır ve genellikle "choroes" olarak bilinen solo enstrümancıların yeteneklerini sergiler.
Kökenleri: Choro, Avrupa polkası (https://www.nedemek.page/kavramlar/polka), valsi (https://www.nedemek.page/kavramlar/vals) ve Afrika ritimlerinin birleşimiyle ortaya çıkmıştır.
Anlamı: "Choro" kelimesi Portekizce'de "ağlamak" veya "sızlanmak" anlamına gelir. Ancak, choro müziği her zaman hüzünlü değildir; genellikle neşeli ve enerjik bir yapıya sahiptir. İsminin kökeni, müziğin ilk zamanlarında duygusal ve melankolik bir ifadeye sahip olmasından kaynaklanmaktadır.
Önemli Chorolar: Pixinguinha (https://www.nedemek.page/kavramlar/Pixinguinha), Chiquinha Gonzaga (https://www.nedemek.page/kavramlar/Chiquinha%20Gonzaga), Ernesto Nazareth (https://www.nedemek.page/kavramlar/Ernesto%20Nazareth) ve Jacob do Bandolim (https://www.nedemek.page/kavramlar/Jacob%20do%20Bandolim) gibi besteciler ve icracılar choro'nun gelişimine büyük katkıda bulunmuşlardır.
Choro, Brezilya'nın müzikal mirasının önemli bir parçasıdır ve günümüzde de aktif olarak icra edilmekte ve sevilmektedir.