Arnavutça, Hint-Avrupa dil ailesine ait bağımsız bir daldır ve Balkanlar'da konuşulan iki ana dilden biridir (diğeri Yunanca'dır). Kökeni tam olarak bilinmemekle birlikte, eski Balkan dillerinden (İlirce, Trakça veya Daco-Mysian dillerinden) türediği düşünülmektedir.
Arnavutça, Arnavutluk ve Kosova'nın resmi dilidir. Ayrıca Kuzey Makedonya, Karadağ, Sırbistan ve Yunanistan gibi komşu ülkelerde de önemli sayıda konuşanı bulunmaktadır. İtalya, Türkiye, ABD ve Kanada gibi ülkelerde de Arnavut diasporası bulunmaktadır.
Arnavutça temelde iki ana lehçeye ayrılır:
Bu iki lehçe arasında belirgin fonetik, gramer ve sözcük farklılıkları bulunmaktadır.
Arnavutça, Latin alfabesi temel alınarak oluşturulmuş 36 harfli bir alfabeyle yazılır. Alfabe, standart Latin harflerine ek olarak bazı özel harfler de içerir (örneğin, ç, ë, gj, ll, nj, q, rr, sh, th, xh, zh).
Arnavutça, karmaşık bir dilbilgisine sahiptir. İsimler cinsiyet (eril, dişil, nötr) ve sayı (tekil, çoğul) bakımından çekilir. Fiiller zaman, kip, çatı ve kişi bakımından çekilir. Kelime sırası genellikle özne-fiil-nesne (SVO) şeklindedir, ancak belirli durumlarda değişiklik gösterebilir.
Arnavutça kelime dağarcığı, Hint-Avrupa kökenli kelimelerin yanı sıra Latince, Yunanca, Slav dilleri ve Türkçe gibi dillerden de etkilenmiştir.
Standart Arnavutça ( Gjuha Standarde Shqipe ), 1972'de Tiran'da yapılan bir dilbilim kongresinde Toska ve Geg lehçelerinin bir sentezi olarak oluşturulmuştur. Ancak, günümüzde daha çok Toska lehçesine dayanmaktadır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page