Akşam, günün güneşin batmasıyla başlayan ve gecenin başlangıcına kadar devam eden bölümüdür. Gündüzden geceye geçiş evresini temsil eder ve birçok kültürde farklı anlamlar yüklenmiştir.
Akşam, astronomik olarak güneşin ufuk çizgisinin altına inmeye başlamasıyla başlar. Bu an, gün batımı olarak adlandırılır. Akşamın ne zaman sona erdiği ise farklı tanımlara göre değişebilir. Genellikle, havanın tamamen kararmasıyla veya belirli bir saatle (örneğin, saat 21:00) akşamın sona erdiği kabul edilir.
Akşam, kabaca üç evreye ayrılabilir:
Alacakaranlık (Krepüskül): Güneşin batışından sonra, gökyüzünün hala aydınlık olduğu evredir. Alacakaranlık üç aşamadan oluşur:
Akşam Vakti (Akşamın Erken Saatleri): Alacakaranlığın sona ermesiyle başlar ve genellikle insanların dinlenmeye, yemek yemeye ve sosyal aktivitelere yöneldiği zaman dilimidir.
Geceye Geçiş: Akşamın son evresidir ve gecenin derinleşmesiyle karakterizedir. Bu evrede, çoğu aktivite azalır ve insanlar uykuya hazırlanır.
Akşam, farklı kültürlerde çeşitli sembolik anlamlar taşır. Bazı kültürlerde günün yorgunluğunun atıldığı, aile ve arkadaşlarla bir araya gelindiği, dinlenme ve eğlence zamanı olarak görülür. Bazı dini geleneklerde ise akşam, ibadet ve tefekkür için özel bir zaman dilimidir. Örneğin, İslam'da Akşam Namazı kılınır.
Akşam, aynı zamanda romantizm ve gizemle de ilişkilendirilir. Birçok aşk hikayesi ve gizemli olay, akşam vakti geçer.
Akşam vakti yapılan aktiviteler, kültüre, bireysel tercihlere ve yaşam tarzına göre değişiklik gösterir. Yaygın akşam aktivitelerinden bazıları şunlardır:
Akşam, uyku düzeni ve genel sağlık için önemli bir zaman dilimidir. Akşam aktiviteleri, uyku kalitesini etkileyebilir. Örneğin, geç saatlerde yemek yemek, kafein tüketmek veya ekranlara bakmak, uykuya dalmayı zorlaştırabilir. Bu nedenle, akşam aktivitelerine dikkat etmek ve sağlıklı bir uyku rutini oluşturmak önemlidir.
Akşam ile ilgili birçok atasözü ve deyim bulunmaktadır. Bu atasözleri ve deyimler, akşamın farklı anlamlarını ve kültürel önemini yansıtır. Örneğin: