nâzırî-i nişâbûrî ne demek?

Nâzırî-i Nişâbûrî

Nâzırî-i Nişâbûrî (ö. 1613/1614), asıl adı Muhammed Hüseyin olan, Hindistan'da yaşamış İranlı bir şairdir. Nişâbûr şehrinde doğmuştur ve hayatının büyük bir bölümünü Hindistan'da, özellikle Ekber Şah ve Cihangir Şah dönemlerinde geçirmiştir.

Nâzırî, Sebk-i Hindî akımının önde gelen temsilcilerinden biridir. Bu akım, İran şiirinde yeni bir tarzı temsil eder ve Hint kültürünün etkisiyle karmaşık imgeler, ince anlamlar ve felsefi derinliklerle karakterizedir. Nâzırî'nin şiirlerinde de bu özellikler belirgin bir şekilde görülür.

Edebi Kişiliği ve Eserleri:

• Gazel: Nâzırî'nin en çok bilinen ve başarılı olduğu nazım şekli gazeldir. Gazelleri, aşk, tasavvuf, felsefe gibi çeşitli konuları içerir ve derin anlamlar taşır.
• Divan: Nâzırî'nin şiirleri, bir divan içinde toplanmıştır. Bu divan, onun edebi mirasının en önemli kaynağıdır.
• Sebk-i Hindî'nin Temsilcisi: Şiirlerinde Sebk-i Hindî'nin karmaşık imgelerini, felsefi derinliğini ve ince anlamlarını başarıyla kullanmıştır.

Nâzırî-i Nişâbûrî, Sebk-i Hindî akımının Hindistan'daki en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilir ve Farsça şiir tarihinde önemli bir yere sahiptir.