Mehmet Rauf (d. 1875, İstanbul - ö. 23 Aralık 1931, İstanbul), Türk romancı, oyun yazarı ve şairdir. Edebiyat-ı Cedide döneminin önemli temsilcilerindendir. Aşk, melankoli ve ruhsal çözümlemeleriyle tanınır.
1875 yılında İstanbul'da doğan Mehmet Rauf, Bahriye Mektebi'nde eğitim görmüştür. Denizcilik eğitimi alırken edebiyata ilgi duymaya başlamış ve Fransızca öğrenmiştir. Bu dönemde Fransız edebiyatını yakından takip etmiş, özellikle Realizm ve Natüralizm akımlarından etkilenmiştir.
Bahriye'deki görevinden ayrıldıktan sonra hayatını yazarlıkla sürdürmeye başlamıştır. Farklı gazete ve dergilerde yazılar yazmış, roman ve oyunlarını yayımlamıştır. Edebiyat dünyasında kısa sürede tanınmış ve Servet-i Fünun topluluğuna katılmıştır.
23 Aralık 1931 tarihinde İstanbul'da hayatını kaybeden Mehmet Rauf, Sahrayıcedid Mezarlığı'na defnedilmiştir.
Mehmet Rauf, Edebiyat-ı Cedide akımının önemli bir temsilcisidir. Romanlarında genellikle aşk, tutku, kıskançlık, yalnızlık ve ölüm gibi temaları işlemiştir. Karakterlerinin iç dünyalarını derinlemesine analiz etmesi ve psikolojik tahliller yapmasıyla tanınır. Halit Ziya Uşaklıgil'den sonra roman tekniği konusunda en başarılı isimlerden biri olarak kabul edilir.
Romanlarında genellikle İstanbul burjuvazisinin yaşamını, aşklarını ve hayal kırıklıklarını anlatmıştır. Dilinin ağır ve süslü olması, Edebiyat-ı Cedide döneminin genel özelliklerindendir.
Mehmet Rauf, roman, hikaye, tiyatro ve şiir gibi farklı türlerde eserler vermiştir. En önemli eserleri şunlardır:
Mehmet Rauf, Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir. Romanları ve hikayeleriyle döneminin sosyal ve kültürel yaşamını yansıtmış, karakterlerinin iç dünyalarını derinlemesine analiz ederek psikolojik roman türünün gelişimine katkıda bulunmuştur.