lozan konferansı ne demek?

Lozan Konferansı

Lozan Konferansı, I. Dünya Savaşı'nın ardından İtilaf Devletleri ile Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) hükümeti arasında, İsviçre'nin Lozan kentinde 20 Kasım 1922 ile 24 Temmuz 1923 tarihleri arasında gerçekleşen barış görüşmeleridir. Konferans, Türkiye Cumhuriyeti'nin uluslararası alanda tanınması ve Türk%20Bağımsızlık%20Savaşı'nın ardından yeni devletin sınırlarının ve haklarının belirlenmesi açısından büyük önem taşır.

Konferanstaki Temel Tartışma Konuları:

Sınırlar: Türkiye'nin sınırları, özellikle Yunanistan ve Irak ile olan sınırlar en çok tartışılan konuların başında gelmiştir.
Boğazlar: Boğazlar'ın%20statüsü ve yönetimi, konferansın en çetrefilli meselelerinden biri olmuştur. Türkiye, Boğazlar üzerindeki egemenlik haklarını korumaya çalışmıştır.
Azınlıklar: Türkiye'deki azınlıkların%20hakları ve statüsü, özellikle gayrimüslim azınlıkların durumu ele alınmıştır.
Kapitülasyonlar: Osmanlı İmparatorluğu döneminde verilen kapitülasyonların%20kaldırılması, Türkiye'nin egemenlik hakları açısından hayati önem taşıyordu ve TBMM hükümeti bu konuda kararlı bir duruş sergilemiştir.
Dış Borçlar: Osmanlı borçlarının paylaşımı ve ödeme koşulları da konferansta müzakere edilen önemli konulardandır.

Konferansın Sonuçları:

Lozan Barış Antlaşması ile Türkiye, büyük ölçüde Misak-ı Milli sınırlarına ulaşmış, kapitülasyonlar kaldırılmış ve Türkiye'nin bağımsızlığı uluslararası alanda tanınmıştır. Ancak, Boğazlar konusunda Türkiye'nin istediği tam egemenlik sağlanamamış ve bazı sınırlar konusunda da tavizler verilmiştir. Antlaşma, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş belgesi niteliğindedir ve Türk dış politikasının temelini oluşturmuştur.