Dış ticaret, bir ülkenin başka ülkelerle yaptığı mal ve hizmet alışverişidir. Ülkeler arasındaki bu ticaret, ihracat ve ithalat olmak üzere iki temel faaliyetten oluşur.
İhracat: Bir ülkenin kendi ürettiği mal ve hizmetleri başka ülkelere satmasıdır. İhracat, ülke ekonomisine döviz girdisi sağlar ve üretimi teşvik eder.
İthalat: Bir ülkenin başka ülkelerden mal ve hizmet satın almasıdır. İthalat, yerli üretimin karşılayamadığı ihtiyaçları giderir ve tüketicilere daha geniş bir ürün yelpazesi sunar.
Dış Ticaretin Önemi:
Dış Ticaret Politikaları:
Ülkeler, dış ticareti yönlendirmek ve düzenlemek amacıyla çeşitli politikalar uygularlar. Bu politikalar arasında gümrük tarifeleri, kotalar, ihracat teşvikleri ve serbest ticaret anlaşmaları yer alır.
Gümrük Tarifeleri: İthal edilen ürünlere uygulanan vergilerdir. Gümrük%20Tarifeleri, yerli üretimi koruma veya devlet gelirlerini artırma amacıyla kullanılabilir.
Kotalar: İthal edilebilecek ürün miktarına getirilen sınırlamalardır. Kotalar, genellikle yerli üretimi koruma amacıyla uygulanır.
İhracat Teşvikleri: İhracatı artırmak amacıyla uygulanan desteklerdir. İhracat%20Teşvikleri, vergi indirimleri, kredi kolaylıkları veya doğrudan ödemeler şeklinde olabilir.
Serbest Ticaret Anlaşmaları: İki veya daha fazla ülke arasında ticareti serbestleştirmek amacıyla yapılan anlaşmalardır. Serbest%20Ticaret%20Anlaşmaları, gümrük tarifelerini ve diğer ticaret engellerini ortadan kaldırarak ticareti kolaylaştırır.
Dış Ticaret Dengesi:
Dış ticaret dengesi, bir ülkenin ihracat ve ithalat arasındaki farkıdır. İhracatın ithalattan fazla olduğu durumlarda dış ticaret fazlası, ithalatın ihracattan fazla olduğu durumlarda ise dış ticaret açığı oluşur. Dış%20Ticaret%20Dengesi, bir ülkenin ekonomik sağlığı hakkında önemli bir göstergedir.