I. Meşrutiyet Hakkında Bilgi
I. Meşrutiyet, Osmanlı İmparatorluğu'nda 23 Aralık 1876'da ilan edilen ve 14 Şubat 1878'e kadar süren anayasal monarşi dönemidir. Bu dönemde, padişahın yetkileri anayasa (Kanun-i Esasi) ile sınırlandırılmış ve bir meclis-i mebusan (parlamento) oluşturulmuştur.
Arka Plan:
- Osmanlı'da Reform Çabaları: Tanzimat Fermanı (Tanzimat%20Fermanı) ve Islahat Fermanı (Islahat%20Fermanı) gibi reformlarla başlayan batılılaşma ve modernleşme çabaları, siyasi alanda da bir değişimi zorunlu kılmıştır.
- Genç Osmanlılar: Meşrutiyet fikrini savunan ve bu yönde propaganda yapan Genç Osmanlılar (Genç%20Osmanlılar) adlı aydın ve bürokrat grubu, I. Meşrutiyet'in ilanında önemli rol oynamıştır.
İlanı ve Kanun-i Esasi:
- II. Abdülhamid'in Tahta Çıkışı: Sultan Abdülaziz'in tahttan indirilmesi ve V. Murad'ın kısa süren hükümdarlığının ardından II. Abdülhamid (II.%20Abdülhamid) tahta geçmiştir. Tahta geçerken meşrutiyeti ilan edeceğine dair söz vermiştir.
- Kanun-i Esasi: Mithat Paşa (Mithat%20Paşa) başkanlığındaki bir komisyon tarafından hazırlanan Kanun-i Esasi (Kanun-i%20Esasi), 23 Aralık 1876'da ilan edilerek yürürlüğe girmiştir. Bu anayasa, Osmanlı Devleti'nin ilk anayasasıdır.
Meclis-i Mebusan:
- Seçimler ve Oluşumu: Kanun-i Esasi'ye göre Meclis-i Mebusan, halk tarafından seçilen üyelerden oluşmaktaydı. 1877'de yapılan seçimlerle ilk Meclis-i Mebusan toplanmıştır.
- Yetkileri: Meclis-i Mebusan, hükümeti denetleme, yasa tekliflerini görüşme ve kabul etme gibi yetkilere sahipti. Ancak, padişahın veto yetkisi bulunmaktaydı.
Sonuçları ve Kısa Sürmesi:
- Osmanlıcılık Fikri: I. Meşrutiyet, Osmanlıcılık (Osmanlıcılık) fikrini güçlendirerek, farklı milletlerden Osmanlı vatandaşlarını ortak bir kimlik altında birleştirmeyi amaçlamıştır.
- 93 Harbi ve Meclisin Kapatılması: 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı (93 Harbi) (93%20Harbi) bahane edilerek II. Abdülhamid, 14 Şubat 1878'de Meclis-i Mebusan'ı süresiz olarak tatil etmiştir. Böylece I. Meşrutiyet dönemi sona ermiş ve İstibdat Dönemi (İstibdat%20Dönemi) başlamıştır.