II. Abdülhamid (1842-1918)
Osmanlı İmparatorluğu'nun 34. padişahı ve 113. İslam halifesidir. 22 Eylül 1842'de İstanbul'da doğmuş, 10 Şubat 1918'de yine İstanbul'da vefat etmiştir.
Saltanatı: 31 Ağustos 1876'da tahta çıkmış ve 27 Nisan 1909'da tahttan indirilmiştir. Saltanatının ilk yıllarında Meşrutiyet ilan edilmiş ancak kısa bir süre sonra askıya alınmıştır.
İç Politika:
- İstibdat Dönemi: Uzun yıllar süren İstibdat dönemi olarak bilinen bu dönemde, siyasi baskı ve sansür uygulanmıştır.
- Eğitim ve Altyapı: Bu dönemde eğitime ve altyapıya büyük önem verilmiştir. Birçok okul, hastane ve demiryolu hattı inşa edilmiştir. Özellikle demiryolları yapımına önem vermiştir.
- Sansür: Dönemin belirgin özelliklerinden biri de sıkı sansür uygulamalarıdır.
Dış Politika:
- Toprak Kayıpları: Saltanatı boyunca Osmanlı İmparatorluğu birçok toprak kaybetmiştir. 93 Harbi ve diğer savaşlar sonucu Balkanlar'daki birçok toprak elden çıkmıştır.
- Denge Politikası: Büyük güçler arasındaki rekabetten faydalanarak bir denge politikası izlemeye çalışmıştır.
Tahttan İndirilmesi:
II. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu'nun zor bir döneminde hüküm sürmüş, tartışmalı bir figürdür. Kimi tarihçiler onu imparatorluğu ayakta tutmaya çalışan bir devlet adamı olarak görürken, kimileri de baskıcı politikaları nedeniyle eleştirir.