İbraniler, antik Yakın Doğu'da yaşamış ve İsrailoğullarının ataları olarak kabul edilen bir halktır. Kökenleri ve tarihleri, büyük ölçüde [İncil]'deki anlatılara dayanmaktadır.
Kökenleri ve Göçleri: İnanışa göre İbranilerin atası [İbrahim], Mezopotamya'dan (Ur şehri) [Kenan] bölgesine göç etmiştir. Bu göçün nedeni ve zamanlaması hakkında farklı teoriler bulunmaktadır.
Mısır'da Esaret: İncil'e göre, İbraniler daha sonra [Mısır]'a göç etmiş ve burada köleleştirilmişlerdir. [Musa] liderliğinde Mısır'dan çıkışları (Çıkış) İbrani tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır.
İsrail Krallığı: Mısır'dan çıktıktan sonra, İbraniler [Kenan] bölgesine geri dönerek yerleşmiş ve zamanla bir krallık kurmuşlardır. [Davut] ve [Süleyman] dönemleri bu krallığın altın çağı olarak kabul edilir.
Bölünme ve Sürgün: Süleyman'ın ölümünden sonra krallık, [İsrail] ve [Yahuda] olmak üzere ikiye bölünmüştür. Daha sonra her iki krallık da farklı imparatorluklar tarafından fethedilmiş ve halkı sürgüne gönderilmiştir (Babil Sürgünü).
Dini ve Kültürel Miras: İbraniler, tek tanrılı din olan [Yahudilik]'in kurucuları olarak kabul edilir. Ahlaki değerleri, yasaları ve gelenekleri, Batı medeniyetinin ve diğer birçok kültürün gelişiminde önemli bir rol oynamıştır. İncil (Tevrat, Zebur, Peygamberlerin kitapları) İbrani kültürünün en önemli ürünüdür.