Önerme mantığı, matematiksel mantığın bir dalıdır ve önermeler arasındaki ilişkileri ve çıkarımları inceleyen bir sistemdir. Bu mantık, karmaşık argümanları formelleştirmek, geçerliliğini kontrol etmek ve doğru sonuçlara ulaşmak için kullanılır.
Temel Kavramlar:
Önerme (Proposition): Doğru (T) veya yanlış (F) olabilen, ancak aynı anda hem doğru hem de yanlış olamayan bildirimlerdir. Örneğin, "Güneş Dünya'nın etrafında döner." bir önermedir (yanlış). Önerme tanımı
Atomik Önerme (Atomic Proposition): Daha küçük önermelere ayrıştırılamayan basit önermelerdir. Örneğin, "Bugün hava yağmurlu." atomik bir önermedir.
Bileşik Önerme (Compound Proposition): Mantıksal bağlaçlar (veya operatörler) aracılığıyla birleştirilmiş iki veya daha fazla önermeden oluşan önermelerdir.
Mantıksal Bağlaçlar (Logical Connectives):
Önermeleri birleştirmek veya değiştirmek için kullanılan sembollerdir. En yaygın bağlaçlar şunlardır:
Doğruluk Tabloları (Truth Tables):
Önermelerin ve mantıksal bağlaçların tüm olası doğruluk değerlerini gösteren tablolardır. Bir bileşik önermenin doğruluk değerini belirlemek için kullanılırlar.
Geçerlilik (Validity):
Bir argümanın geçerli olması, öncüller doğru olduğunda sonucun da zorunlu olarak doğru olması demektir. Önerme mantığı, argümanların geçerliliğini değerlendirmek için kullanılır.
Çıkarım Kuralları (Inference Rules):
Geçerli argüman formlarıdır ve önermelerden yeni önermeler çıkarmak için kullanılırlar. Örneğin, Modus Ponens (P → Q ve P doğruysa, Q da doğrudur) bir çıkarım kuralıdır.
Uygulamalar:
Önerme mantığı, bilgisayar bilimleri (programlama, veri tabanları, yapay zeka), felsefe (mantıksal argüman analizi), matematik (kanıtlar) ve hukuk gibi birçok alanda kullanılır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page